Krajobraz po bitwie.

Po ostatnich ekscesach [wliczając w to dzisiejsze doniesienia z Norwegii] zaczynam się zastanawiać, jak będzie wyglądała kultura masowa w niedalekiej przyszłości.

Wobec, nie oszukujmy się, masowego procederu p2p i jego równie masowej agonii za kilka lat [pytanie nie brzmi bowiem „czy”, ale „kiedy” – nie po to czerwoni fundują nam pieczołowicie rząd oficjalny, system totalitarny, żebyśmy za kilka lat jak gdyby nigdy nic mogli cieszyć się dalej wolnym netem] powstanie dość duża, nazwijmy to, wyrwa kulturalna. Dla przeciętnego bywalca giełd czy użytkownika torrentów będzie oznaczać to z dnia na dzień odcięcie od sporej ilości filmów czy gier. Ciekaw jestem, w którym kierunku rozwinie się sytuacja, bo scenariuszy widzę kilka, część współbieżnych, ciekaw jestem, który kierunek przewidujecie Wy… i ciekawe, za czyją racją za kilka lat przemówią fakty:

• „ręka w nocniku”, czyli nikt nie spodziewał się hiszpańskiej inkwizycji, czyli nieoczekiwane dla wytwórni załamanie się sprzedaży; ciekawe, na ile prawdziwe są plotki o tym, że to właśnie amatorzy przeróżnych torrentów najczęściej sięgają później po wydawnictwa oficjalne. Może to spowodować wreszcie długo oczekiwane drgnięcie w sposobie dystrybucji, czyli większy nacisk na sprzedaż via inet. Co oczywiście dowodzić będzie debilizmu dotychczasowej polityki tychże koncernów i regulacji prawnych… i jak zwykle nikt się tym nie przejmie.
• obniżka cen; to wydaje mi się nieszczególnie prawdopodobne. Taka konsola kojarzy mi się co prawda tylko z konsolą serwera, ale gdy widzę w empikach ceny produkcji na rozpiracone pc i nieczułe na piractwo – ponoć, mówię przecież, że się nie znam! – konsole, śmiem wątpić, czy coś takiego będzie miało miejsce w sytuacji odcięcia dostępu do „nośników alternatywnych”.
• pełna substytucja materiałów p2p „legalną” dystrybucją przy cenowym ceteris paribus – nie wydaje mi się to realne, szczególnie w Polsce.
• zanik lub znaczne ograniczenie tej sfery życia codziennego, czyli wycięcie p2p bez żadnej alternatywy w postaci tańszej muzyki czy gier. Kto będzie miał kasę i będzie wystarczająco zdeterminowany, będzie kupował płyty, całej reszcie zostanie albo płatny content w równie płatnych telewizjach, albo żenująca darmocha, jaką znamy z obecnych mediów. Ta wersja niesie ze sobą oczywiście znaczne zubożenie kultury [cokolwiek by o niej nie mówić dzisiaj], ale niestety wydaje mi się najbardziej prawdopodobna. A wobec regulatorskich zapędów niemiłościwie nam panującej czerwonej hołoty naprawdę bardzo wątpię, żeby przy okazji „walki z piractwem” nie wylano dziecka z kąpielą, banując – rzecz jasna przypadkowo – np. sajty z muzyką darmową z jakiegokolwiek powodu, podobnie jak pod pretekstem „walki z terroryzmem i pedofilią” co i rusz próbuje się zaglądać do naszych komputerów.

Oczywiście regulacja Internetu nie przyniesie ze sobą tylko takich skutków, i oczywiście powyższe nie będą w żadnym razie najbardziej istotnymi z nich. Ale akurat na szeroko pojętą kulturę wpływ właśnie smażonych regulacji może okazać się najistotniejszy.